Een huisartsenorganisatie huurt een multifunctionele ruimte op de begane grond van een appartementencomplex. Vanwege groei van de organisatie wensen ze meer ruimte die specifieker is afgestemd op hun wensen.
Het bestaande appartementengebouw is stedenbouwkundige een sterk ensemble, maar architectonisch inconsequent uitgewerkt, de gesuggereerde ruimtelijkheid strookt niet met de toegepaste details en materialen. Vooruit springende gevels doen een voornaam achterliggend programma vermoeden, terwijl het complex in het geheel bestaat uit dezelfde appartementen.
De bovenste verdieping is, refererend naar een dak, gematerialiseerd met leien, maar vormgegeven als een gevel. In de gevel zijn willekeurige patronen metselwerk toegepast in gele en donker- en licht rode kleuren. Dit alles is gecombineerd met betonbanden, zware aluminium kaders rond gevelopeningen, witte kunststof kozijnen en zwart metalen constructies voor balustrades.
Gebruikelijk proberen we ons werk te voegen in de fysieke context, echter in deze context zagen we daarin geen potentie. De uitbreiding hebben we daarom bedacht als een autonoom object, sterk in zijn eigen vormgeving en materiaalkeuze. De vijfde gevel is bedacht als een groen dak, de buurtbewoners krijgen hiermee weer uitzicht op een nieuwe groene structuur.
